کیفیت نبض - ریتم ، اندازه ، شکل نبض و غیره

به غیر از ضربان قلب ، که در قسمت اول مقاله بحث کردیم ، سایر ویژگی های مشخصه ضربان قلب عبارتند از:

ریتم نبض

در یک فرد سالم نبض صحیح است (pulsus regularis) ، به این معنی که امواج نبض در فواصل منظم یکدیگر را دنبال می کنند. در مواردی که ضربان های نبض در فواصل نامنظمی وارد می شوند ، به آن نبض نامنظم (pulsus irregularis) یا آریتمی گفته می شود. با ضربان قلب نامنظم ، امواج نبض می توانند به یک اندازه یا اندازه های مختلف باشند.

شایع ترین دلایل ضربان نامنظم قلب بیماری های قلبی مانند میوکاردیت و بیماری ایسکمیک است.

تنگی (سختی) نبض

سختی نبض با فشار داخل شریانی تعیین می شود. کشش نبض با نیرویی که شریان شعاعی با آن فشرده می شود قضاوت می شود تا نبض در زیر محل فشرده سازی ناپدید شود. آنها متفاوت هستند:

نبض سخت (pulsus durus) - در فشار خون بالا اتفاق می افتد
نبض نرم (pulsus mollis) - در فشار خون پایین ، سقوط ، سکته قلبی ، بیماری آدیسون ، کمبود آب رخ می دهد.
ضربان قلب

پر بودن نبض با لمس احساس شریان بین دو موج نبض که یکدیگر را دنبال می کنند قضاوت می شود.

پر بودن نبض به مقدار خون در عروق بستگی دارد که با حجم سکته مغزی بطن چپ تعیین می شود.

آنها متفاوت هستند:

نبض پر شده (pulsus plenus) ، به عنوان مثال در پلی سیتمی
نبض پر ضعف یا نبض خالی (pulsus inanis یا pulsus vacuus) - در از دست دادن خون و فروپاشی رخ می دهد.
اندازه نبض

اندازه پالس با دامنه بین بالاترین و کمترین موقعیت دیواره شریانی در طی سیستول و دیاستول تعیین می شود. این امر عمدتاً به مقدار خونی که بطن چپ در حین سیستول به آئورت هل می دهد و همچنین به کشش دیواره شریانی بستگی دارد.

اندازه نبض با افزایش حجم سکته و گشاد شدن دیواره شریانی افزایش می یابد. اگر یک شریان قادر به گشاد شدن نباشد (مثلاً به دلیل تصلب شرایین) ، حتی وقتی مقدار خون رانده شده به آئورت زیاد باشد و نبض کوچک باقی بماند ، به خوبی از خون پر نمی شود.

آنها متفاوت هستند:

نبض بزرگ (نبض بزرگ) - در نارسایی آئورت
نبض کوچک (pulsus parvus) - در تنگی آئورت ، تنگی میترال ، نارسایی قلبی
نبض رشته ای (pulsus filiformis) - در حال سقوط ، شوک.
شکل نبض

شکل نبض با شیب بالا و پایین رفتن موج نبض ، یعنی با سرعت بالا و پایین رفتن فشار خون تعیین می شود.

آنها متفاوت هستند:

نبض کرفس (pulsus celer) - با افزایش و سقوط سریع موج نبض مشخص می شود. در نارسایی آئورت ، پرکاری تیروئید ، مجرای باز بوتال رخ می دهد .
نبض آهسته و شیب دار (pulsus tardus) - با افزایش آرام و کاهش تدریجی موج نبض مشخص می شود. در تنگی آئورت ، آترواسکلروز پیشرفته رخ می دهد.
نبض دیکروتیک (pulsus dicroticus)

در یک پالس دو رنگی ، یک موج دوم و بسیار کوچکتر بلافاصله پس از موج پالس اصلی لمس می شود. وقتی تون عروق خونی محیطی کاهش می یابد ، به عنوان مثال در بیماری های عفونی شدید ، تشخیص داده می شود.

موج دیکروئیک در ابتدای دیاستول قلب توسط خون برگشتی تشکیل می شود که در دریچه بسته آئورت منعکس شده و موج دوم و بسیار کوچکتر ایجاد می کند. به سرخرگهای محیطی سرایت می کند و در صورت کاهش صدای عروق می توان آن را لمس کرد.

نبض متفاوت هر دو دست (نبض متفاوت)

نبض متفاوت زمانی است که نبض دو شریان شعاعی به یک اندازه بزرگ نباشد یا همزمان نباشد. این به دلیل تفاوت قابل توجهی در لومن دو سرخرگ شعاعی است. این در تصلب شرایین ، آنوریسم آئورت ، فشرده سازی شریان توسط تومورها ، لنفوم ها رخ می دهد.

نبض متناقض ( نبض پارادوکس)

نبض متناقض با این واقعیت مشخص می شود که هنگام استنشاق امواج نبض کاهش یا ناپدید می شوند و هنگام بازدم آنها افزایش می یابند یا دوباره ظاهر می شوند. این در بیماران مبتلا به پریکاردیت ، تومورهای مدیاستنوم ، چسبندگی پلور رخ می دهد.

پالس جایگزین (pulsus alternans)

وقتی یک موج پالس بزرگ باشد و موج بعدی کوچکتر باشد ، به آن پالس متناوب می گویند. در صدمه شدید به میوکارد قلب ایجاد می شود.